Petra's trip in Seoul (Thai version) Final part

 

วันที่ 25 วันสุดท้ายที่จะอยู่ที่ โซล อีกไม่กี่ชั่วโมงก็ต้องกลับบ้านแล้ว ไม่อยากกลับเลย ยังสนุก ติดใจอยู่เลยค่ะ

บลูคงเป็นห่วง ขนาดว่า เมื่อวาน วันที่ 24 บลูมาส่งที่โรงแรม เอาถุงมาให้ใส่ของถือขึ้นเครื่อง
พี่ยัดบะหมี่ห่อของคุณนุช ไม่ลง เลยให้บลูไป 1 ห่อ เธอสมเป็นแม่บ้าน คือคิดอะไรรอบคอบมากค่ะ
ไม่เหมือนพี่เลย รู้สึกว่าตัวเอง แก่แต่ตัว ความคิดยังตื้นอยู่มาก
แม้ว่าเมื่อวานนี้เราลากันแล้ว กอดกัน และสัญญา ว่าจะพบกันอีก
แต่พอเช้าวันที่ 25 นี้ บลูโทรมาบอกว่าจะมาหา มาพาไปเที่ยวก่อนมาสนามบินค่ะ
และบลูมาช่วยแพ็คจนเสร็จ หลังจากเห็นของที่พี่ใส่เอาไว้ลวกๆ
เธอน่ารักจริง

พี่กะว่าจะนั่งรถบัส ไปสนามบินที่จะมาจอดที่ป้ายรถหน้า โรงแรมเลย เวลา 13: 11 สะดวกมากๆค่ะ บลู
บอกว่ายังมีเวลา เธอจึงมาหา และเราไปดู บ้านเกาหลีแบบเก่าที่เขาใช้ถ่ายละครกัน
พี่ไม่ได้เอารูปออกมาให้ดู แล้วก็ไปเจอที่อาบน้ำ อย่างในละคร บลูบอกว่าเดี๋ยวนี้มีแต่คนแก่ๆเท่านั้น
ที่จะใช้บริการ คนรุ่นใหม่ ไม่มีใครมาอาบน้ำแบบนี้แล้ว

 

 

 

ต่อจากนั้น ไปดื่มชากันอีกรอบ และพี่บอกให้บลูโทรหา คุ๊กกี้ สาวกโกซู อีกคน
น้องคุ๊กกี้คนนี้ ตอนนี้ อายุ 22 เรียนทำเค๊ก และคุ๊กกี้อยู่สมชื่อค่ะ
เธอรักโกซู มา 10 ปีแล้ว ตั้งแต่เธออายุ 12 จากเรื่อง Piano

 

บลูบอกว่า ทั้ง โกซู และคุ๊กกี้ ต่างเติบโตมาพร้อมกัน เห็นการเจริญเติบโตของกันและกันมาตลอด 10ปีค่ะ
นับเป็นแฟนเก่าแก่ คนหนึ่ง น้องมิม และคุณดิวก็เคยพบ เมือคราวที่แล้ว

ครั้งนี้ ด้วยเรายกเลิกการไปดูโกซูรอบวันที่ 24 บลูจึงให้ตั๋ว คุ๊กกี้ ไปอีก
เมื่อเราโทรไป บลูได้ส่งโทรศัพย์ ให้พี่ทักทายเธอ เราคุยกันนิดหน่อยด้วยภาษาอังกฤษ
และบลูคุยต่อค่ะ บลูบอกว่า คุ๊กกี้เล่าว่า คุ๊กกี้ไปดูโกซู ด้วยความสุข เอาขนมคุ๊กกี้ที่เธอทำไปให้อีกตามเคย
คุ๊กกี้ บอกโกซู ว่า "ที่ อุปป้าให้ เสื้อกับ Petra นั้น Petra เธอมีความสุขมาก"
โกซู ถามว่า "จริงหรือ พี่ก็มีความสุขที่ Petra มีความสุข " เขาบอกแบบนี้ค่ะ
ว้าววว ฟังแล้ว ต้องยิ้ม ค่ะ
โกซู น่ารักอีกแล้ว

 

จากนั้น บลูมาช่วยลากกระเป๋า ไปที่ป้ายรถ ถ้าบลูไม่มาในวันนี้พี่คงทุลักทุเลน่าดู เพราะกระเป๋าหนักๆ 2 ใบ
กับถุงใบใหญ่อีกใบ กระป๋าสะพายอีก
ไม่เคยรู้เลยว่า ตัวเองเป็นโรคหอบมาก่อนค่ะ
คิดทีไร ก็ขอบคุณเธอทีนั้น

เมื่อรถมา พี่กอดลาเธอ อีกรอบ รู้สึกซึ้งใจเธอมากๆ อยากกอดเธออีกเหมือนยังไม่อิ่มค่ะ

ถึงสนามบิน จึงทราบว่า เครื่องบิน ออกตอนดึก 4 ทุ่ม ไม่ได้ออก 5 โมงเย็น เอเจ่นพี่พลาดไปไม่ได้บอกค่ะ
จึงวนเวียนเป็น สาวแก่แอร์พอร์ตอยู่หลายชั่วโมง
โดยบังเอิญ เจอหนังสือ High Cut ฉบับ Airport เล่มเล็ก แจกฟรี หน้าปกโกซู ข้างในมีรูปเหมือนเล่มที่ซื้อมาเลย
รีบไป กระลิ้มกระเรี่ยถามที่เค้าเตอร์ ว่า แจกฟรีใช่ไหมคะ นี่คนนี้ เป็นแฟนฉันเองค่ะ
ฉันมาที่นี่เพระเขาค่ะ เสร็จแล้วพี่หยิบมา 12 เล่มทำเป็นเนียนว่า เขาหล่อมากนะคะ
รูปในนี้ ก็.. ว้าวว..หล่อ ..สาวๆที่เค้าเตอร์ น่ารักค่ะ พวกเธอยิ้ม แล้วยังไปเอาถุงกระดาษมาให้ใส่
หนังสืออีกค่ะ บอกแล้วว่าที่นี่มีแต่คนน่ารัก

เมื่อเครื่องออกเลทไปขนาดนี้ และไม่มีใครแจ้งให้ทราบ พี่เป็นลูกค้า จึงไปที่ ออฟฟิคของสายการบินค่ะ
เขาขอโทษ และพี่เลยได้รับบริการพิเศษ ได้น้ำหนัก เพิ่ม ไม่ต้องแบกถุงใหญ่แสนหนักขึ้นเครื่องเองอีกด้วย
ได้คูปอง อาหารเย็นด้วยค่ะ พี่ลัลลา ตัวปลิวเลยค่ะ
กลับถึงกรุงเทพ ตอนตี 4 นับว่า เป็นการเดินทางที่สนุก และมีความสุขมากค่ะ

ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคะ ดีใจที่มีคนสนใจรอติดตามค่ะ

สำหรับ BH ไม่ได้ไปเพราะบลูบอกว่า ที่นี่ไม่ เฟรนด์ลี่ค่ะ ไม่เหมือนบริษัทเก่า

พี่จะพูดถึงหนัง ให้ฟัง และบทบาทของโกซู ด้วยเพื่ออาจจะ
เป็นการโปรโมท ไปในตัว ถ้าเป็นไปได้ ด้วยว่า มีบริษัท ไทยซื้อมาแล้วค่ะ